Vorige vrijdag had ik mijn maandelijkse Bee met een van mijn quiltvriendinnen. Vorige maand begonnen we aan Roses of Remembrance, maar helaas was het nieuwe blok nog niet binnen. We hebben altijd wel wat te doen, dus waarom zouden we het afblazen? De lunch was al voorbereid, de koffie net ingeschonken en zoals altijd hadden we een kleine Show and Tell. We bespraken onze breiwerken en ik liet haar de blokken zien die ik ontvangen had. Het zijn er 26 en ik had geen idee wat ik er mee aan moest. Ineens viel het toverwoord: Uitverkoop! Bij Schering en Inslag in Woudrichem, mijn favoriete quiltzaak. Binnen een kwartier hadden we alle blokken bij elkaar, DH verwittigd dat we “even” weg waren en zaten we in de auto. Het was prachtig weer en de mevrouw in mijn auto vond dat blijkbaar ook, want we werden helemaal door de velden en allerlei kleinere plaatsen gestuurd. Ik geniet altijd van dit soort ritten en altijd komt Marsman op in mijn hoofd.
Ik ben al jaren weg van de stoffen van De Haan en Wagemakers. Prachtige sitsen in de meest mooie kleuren die je maar kunt denken. Wat hadden we mazzel, want deze stoffen waren idioot afgeprijsd! We kochten samen meters en meters, ook voor de sashings en borders van mijn blokken.
Ook kochten we nog een aantal meters van de fossil ferns:
Zijn ze niet prachtig? Ik heb de hele avond zitten aaien 
En als de kers op de taart kreeg ik ook nog een cadeautje. Een schattig naaikistje.
Dat was helaas het einde van de pret, want die avond besloot mijn been vrijaf te nemen en mocht ik verplicht gaan liggen 
Maar na een weekje kijken naar zo ongeveer alles wat beweegt op tv – dank, dank dat er BBC1 is – ben ik weer aan het opkrabbelen. Ik heb geprobeerd om nog wat te breien in bed, maar nadat ik wakker werd met de naalden in mijn handen, de bol garen op mijn quilt en ik weet niet hoeveel gevallen steken (ik heb wel 20 pennen moeten terugsteken om alles weer in orde te krijgen) ben ik daar maar mee gestopt. Er zijn wel al 3 blaadjes af sinds Zwolle, ze zien er zo uit:
Gisteren ben ik voor het eerst de tuin in geweest, even ruiken aan de lente. De narcissen die ik 10 dagen geleden fotografeerde hebben hun mooiste tijd al weer gehad en de Camellia begint in bloei te raken:
Er zitten enorm veel knoppen aan, vorig jaar bogen de takken helemaal door van het gewicht.
Terwijl ik daar bezig was kwam dit kleine vogeltje tot bijna voor mijn voeten eens kijken wat ik aan het doen ben. Ze worden zo goed gevoerd dat ze bijna tam worden.
Ook de neuzen van de hosta’s zeiden:
O wat leuk weer om dit allemaal te lezen. Die stofjes zijn prachtig, en je blaadjes ook. Hier zitten ook zulke lieve vogeltjes in de tuin, en op de stoep!
BeantwoordenVerwijderengroetjes
Jane