Af!

Op 10 oktober ( ja zo lang geleden al weer) volgde ik mijn tweede workshop bij Ingrid oftewel Supergoof. Deze keer leerde ze ons een merklap maken, maar dan geappliqueerd met allerlei stofjes. Het was een hartstikke leuke dag, waarin ik weer heel veel geleerd heb. Mocht je nog nooit een workshop bij Ingrid gevolgd hebben, doen!

Aan het eind van de dag ging ik naar huis met een letter A en het begin van de B.

‘s Avonds maakte ik nog snel het begin van de C en toen gebeurde het….. Ik was verslaafd aan dit werk. Ik kon het haast niet meer loslaten.

Ieder vrij moment knipte en plakte ik en zag heel langzaam mijn merklap groeien. Soms moest ik het werk een paar dagen laten liggen omdat er dingen waren die écht gedaan moesten worden. Maar als ik dan weer een doorwaakte nacht had, pakte ik met plezier mijn merklap weer, zodat het niet kunnen slapen wat minder erg werd.

En eindelijk, na weken lang door buffelen was de top klaar en kon de achterkant er tegenaan. Nog een tunnel en hij was AF! Ik geloof dat dit het eerst van mijn leven is dat een quilt(je) het stadium van UFO heeft overgeslagen! Het resultaat is zo mooi, ik ben er zo blij mee!

Sommige letters zijn beter uitgevallen dan de andere, vooral met de K ben ik minder gelukkig, daar zoek ik nog een oplossing voor. Maar ach. een mens is niet perfect, toch?

Tjuuuuus!

Mac

Heeeeel simpel appliqueren….

Kan dat? Jazeker kan dat, tenminste dat kan ik na de grandioze workshop bij Supergoof bij heel veel quilters een bekende naam.
Ik ben al heeeel lang onder de indruk van haar werk en volg met heel veel plezier haar blog.
Sinds een tijdje woont ze in de stad naast ons dorp, sterker nog, ze woont maast Dorrie. En daar werd de workshop gegeven.
Al jaren appliqueer ik, maar liep toch wel tegen kleine dingen aan, die ik nooit goed genoeg kon oplossen. Tenminste dat vond ik zelf en ook al werd er dan gezegd dat het er prima uitzag, ik bleef het zien…..
Volgens Goof kon appliqueren heel simpel, toen ik dat las wilde ik dat natuurlijk ook zien. Dit patroon kregen we.

Samen met een heel gezellige quiltster zat ik aan een tafeltje in de gezellige winkelruimte van Dorrie, wat buiten het aparte sfeertje nog het voordeel had dat Ingrid de uitleg hier gaf, dus ik kon lekker blijven zitten

Vanaf het begin was het leuk, het patroontje, de uitleg, zelfs het knippen was prettig! We konden al snel aan de slag met onze lapjes en de hulpmiddelen volgens de “Supergoofmethode” en echt, het was zo simpel, dat ik me afvroeg waarom ik niet zelf daar op gekomen was.

Ik heb een fantastische avond gehad, gezellig – niet in de laatste plaats door mijn “tafelgenoot”-, maar ook heel leerzaam en inspirerend. Ik kan alle dingen die ik geleerd heb zo overnemen bij het maken van mijn Baltimore album.
Ik vond het zoooo leuk, dat ik me meteen ook maar ingeschreven heb voor de workshop Goofse Broderie Letters. Ik verheug me er nu al op!
Tjuuuuuus

Mac

De weg naar de hel…

is geplaveid met goede voornemens zegt het spreekwoord. J

Zo ook bij mij dus maar deze keer was ik echt van plan om mijn Bella Garden te gaan dubbelen en doorquilten. Hij lag al zooooo lang te wachten.

Twee weken terug had ik de tussenvulling bij Aztec Rose in Zwijndrecht gekocht. Eigenlijk ging ik er heen om wat Homespuns af te halen – ik miste wat nummers en daar waren ze nog op voorraad (en tegen een aardige prijs ook nog!), maar als je daar binnen komt, lijkt het wel luilekkerland. We zijn daarna nog aan de Merwede gaan lunchen, het was toen nog lekker weer……

De gestreken achterkant lag al op mijn tafel, de tussenvulling was ook al geplaatst en toen… toen ik de top erop wilde leggen, kon ik niet meer terug omhoog. Echt? Ja écht! Aaach sielig! Ja best wel eigenlijk, want het ging niet geheel pijnloos.

Wat nu? Ik had al zo lang niets aan quilten gedaan (maanden!) en ik had me er zo op verheugd om vandaag gezellig op mijn werkkamer te vertoeven. Maaaaar, niet getreurd. Toen ik bij Aztec Rose was had ik met behulp van Ingrid een aantal batiks uitgezocht die ik écht, nee heus echt niet in mijn collectie had. Een hele tijd terug vond ik een erg mooie foto (die ik nu natuurlijk nergens meer kan vinden) op internet, van een bergdorpje (ik denk in Italië\) die ik zooooo mooi vond dat ik meteen besloot om daar nog eens iets mee te gaan doen. Gelukkig had ik hem meteen geprint, en aan de hand van deze foto heb ik nog wat batiks uitgezocht.

En daar ga ik nu dan maar aan beginnen. Het is tweede keus (duh!) maar ach, je doet het er maar mee. De achtergrond is klaar, ik heb de hele boel al getekend, nu eens kijken hoe ik dit alles het best kan overbrengen. Maak ik een impressie, dus alleen met kleuren, of maak ik een natuurgetrouwe afbeelding, ook nog zo’n dilemma!

Daar ga ik nu maar eens goed over na denken, dat kan trouwens ook zittend en zelfs liggend!

Tjuuuuuus

Mac

Wegens vakantie gesloten…….

 

Daar zitten we dan, een maandje weg, met ons eigen huisje

We hebben stralend weer en fietsen wat af

hele ritten langs de kust. Soms is de zee ver

soms ineens dichterbij

maar steeds prachtig!

Na een nacht fors onweer, is de boel weer opgefrist

de madeliefjes hebben hun kopjes weer fier omhoog

We pakken de fiets weer voor het volgende stuk kust

De lucht is onwaarschijnlijk blauw

net als de zee

We zijn niet de enige fietsers

Soms bleven we lekker een dagje(of twee) bij ons huisje

Dan krijgen we bezoek van de drie zusjes

Natuurlijk hebben we dan wat brood over .

Voorlopig blijven we dus nog even hier……..

 

Tjuuuuuuuus,

 

Mac

Hebben jullie dat nu ook…..

dat je je verbaast over alles wat door de heren reclamemakers als onontbeerlijk wordt geacht voor vrouwen en dan speciaal tegen Moederdag? Als je geen Nee/Nee sticker op je deur hebt kun je met een beetje pech je huis niet meer in als er weer zo’n folderbezorger is langs geweest.

Toch schep ik er een soort satanisch genoegen in om een aantal van die folders door te bladeren (al dan niet voorzien van niet altijd even aardig commentaar) om te kijken waar ik nu eigenlijk weer niet zonder kan.

Vandaag kreeg ik een folder van Saturn in mijn handen, u weet wel:

deze.

Natuurlijk ben ik van de emancipatiegolf uit de vorige eeuw, misschien soms ietwat té bevlogen en (niet onbelangrijk) beïnvloed door een lang huwelijk met een kritische marketing manager, maar wat ik in hun folder las was echt een belediging van de intelligentie van de hedendaagse vrouw.

In de folder stond een aantal artikelen waar zogenaamde testimonials van vrouwen bij geplaatst waren. Zo van “ik kocht deze stijltang omdat ik denk dat hiermee mijn krullen wel glad worden”. Die ging nog. Maar toen kwam deze:

Er zit tegenwoordig geen mens meer met een kaart op schoot, laat staan een vrouw. Vrouwen kiezen voor de snelste en simpelste oplossing, dus voor een navigatiesysteem. En als dat niet klopt vragen we gewoon de weg en rijden niet onnodig benzine verspillende rondjes.

In een tijd waar de hoogopgeleide vrouw een spurt aan het nemen is om de hoogopgeleide man in te halen en waarin een vrouw minimaal nét zo bepalend is bij de gezinsuitgaven als de man, past het niet om dit soort clichés in reclame te gebruiken.

In dezelfde folder stond een chromecast (zonder een mevrouw die er iets over zei helaas) voor een prijs die lager ligt dan die ik ervoor heb betaald. Ik wil er nog twee, zal ik dus toch maar niet……?  Nou nee, hoe verleidelijk ook, laat maar!

Tjuuuuuus,

Mac

 

Verdwijntruc…..

‘s Ochtends krijg ik voor ik opsta altijd een heerlijk kopje koffie, zo ook vandaag. Daarna sta ik op en volg de gewone riedel, douchen, aankleden, beetje verven en mijn haren glad föhnen.

Ik pak nog wat dingen bij elkaar, een grote plastic zak van C&A een winkelketen, wat dingen die in de was moeten, mijn gsm, tablet en natuurlijk de mok, want die moet in de vaatwasser.

De was gaat in de wasmand, beneden zet ik de mok neer en ga de plastic zak in onze nieuwe Kliko gooien. Als ik terug kom in de keuken en de mok in de vaatwasser wil zetten is de mok weg. In de hele keuken géén mok. Niet in de vaatwasser, nergens. Ik tel voor alle zekerheid de schone mokken en die in de vaatwasser, er ontbreekt er dus eentje. Natuurlijk check ik de Kliko én de wasmand, geen mok.

Het is nu avond en de mok is nog steeds niet gevonden. Ik weet niet meer waar te zoeken en aangezien de Heilige Anthonius blijkbaar een ADV heeft, stop ik maar met het rijmpje.

Vreemd toch?

Tjuuuuus,

Mac

 

Een mens moet toch oefenen…

zeker met een camera waar zoveel verschillende functies opzitten, dus vandaag de tuin maar eens voor de lens gehaald.

Zie je hoe ver alles al is? Onze tuin ligt erg ongunstig, deze hoek krijgt pas laat in de middag zon.

Dit is mijn favoriete stukje, mijn werktafel, heerlijk afgeschermd en zelfs een beetje zonnig!

Deze hosta’s zijn beduidend later dan de andere.

Tjuuuus,

Mac

Een dag met een randje

was het vandaag! Eerst een nieuwe camera

(kicken toch?)

en daarna deze uitproberen in (of op?) Plaswijk, waar ik nog nooit eerder was geweest. Samen met een groot deel van de familie; Middelste en echtgenoot, de allerliefste kleinzoon van de wereld en natuurlijk de tweeling!

Een lekker zonnetje erbij, zeg nou zelf, dat is toch echt een dag met een randje!

Tjuuuuuus,

Mac

Maart roert zijn staart….

dus het was koud vandaag! Midden op de dag werd het ineens behoorlijk donker. Ineens gingen de luiken open en kwam er een behoorlijke partij hagel naar beneden.

Dan kijk je naar buiten en zie je dit:

Hij buigt bijna door vanwege het gewicht van alle bloemen en nóg zijn alle knoppen niet open. Wat een verschil met vorige jaren toen heel veel knoppen bevroren waren.

Er is dus hoop

Tjuuuuuus

 

Mac

Spring was in the air…..

en wat doe ik dan? Ik ga poetsen! In plaats van lekker op de fiets te springen om langs ‘s Heren wegen te rijden, neem ik een emmertje sop, wat poetsdoeken, rubberhandschoenen en niet te vergeten de plumeau en stort me op mijn werkkamer. Ik had het al lang genoeg uitgesteld, hij moest met bezemen gekeerd worden.

En dan krijg je dus dit:

en dit:

Na een paar uur begon ik het een beetje zat te worden, maar ja, dan kun je niet meer terug.

Maar gelukkig na verloop van tijd zag ik verbetering en dit:

werd dit:

Aan het eind van de dag avond was alles bijna helemaal in orde. Alleen een stukje vloer moest nog, maar dat doe ik gewoon op een andere mooie dag

Tjuuuuuus,

 

Mac