zaterdag 30 maart 2013

Druk, druk, druk….

maar niet met quilten of iets in die richting. Ik ben druk bezig met het maken van kleding voor Jongste. Zij heeft mouwlengte 7 waardoor het erg moeilijk is om passende colbertjes of blouses te kopen, wat ik dus regelmatig doe voor haar.
Omdat mijn lijf het een beetje af laat weten de laatste tijd heb ik ook maar weinig tijd waarin ik dan alles wat ik wil doen probeer samen te proppen. Langzaam maar zeker vorder ik. Inmiddels is een blouse klaar en ben ik de laatste hand aan het leggen aan colbertje nr. 2. Morgen komt ze, dan kunnen er vast twee mee. Nr. 3 hangt klaar zonder voering en met nr. 4 moet ik nog helemaal beginnen.
Af en toe neem ik heel even de tijd voor iets anders. Vorige week zag ik ineens een aantal panels liggen, die prima geschikt waren voor het maken van kussens. Dit is er een van:
20130323_210842
Ik kocht er drie, twee van deze en nog eentje met een scooter. Ik had nog denim voor de achterkant, rode piping was zo gemaakt en dit was het eindresultaat:
20130328_123749
De achterkant maakte ik met een inslag en knopen, sneller dan een ritssluiting en net zo handig.
20130330_141531
Mijn bank is weer helemaal aangekleed!
Tjuuuuus
Mac

maandag 18 maart 2013

Ik houd van …..

Fantasy verhalen. Ik houd wel van meer dingen, maar dit is er dus een van. Jongste heeft me de liefde voor dit soort verhalen bijgebracht. Toen ze op de Universiteit in Nijmegen zat begon ze met Larpen (Live acting roll playing)en had daar natuurlijk ook kleding voor nodig. Ik had de naaimachine, bij de overbuurman kon ik goedkoop aan stoffen komen, dus mij werd de opdracht gegund. Regelmatig vertrok Jongste compleet met elfenoortjes om weer een weekend in een andere wereld te vertoeven.

il_170x135.193716170

(dit is Jongste niet, maar ze heeft wel zulke oortjes dan)

Ik heb mantels gemaakt, een beetje middeleeuws met van die hele grote kappen, blouses met wijd poffende mouwen en van die lijfjes die je er dan overheen goed strak vast reeg en wat al niet meer!

Buideltjes, polsmoffen en beenkappen van bont om over laarzen heen te doen, zodat ze beter pasten bij het spel. Ik moet zeggen, enig om te doen. Door dit alles begon ik Lord of the Rings te kijken en doordat ik hier helemaal weg van was, wilde ik ook Games of Thrones zien, toen RTL dat uitzond. En toen was ik verkocht. Ik vond het fantastisch en baalde verschrikkelijk toen het 1e seizoen afgelopen was en er helemaal niets gezegd werd over seizoen 2. Toen kwam HBO! Die zonden seizoen 2 uit en vandaag las ik dat seizoen 3 op 31 maart gaat beginnen. Mijn dag kon niet meer stuk.

Mijn favoriete personage is Tyrion Lannister,

game-of-thrones-season-2-images-17

op de voet gevolgd door Daenerys Targaryen.

Ik heb de boeken op mijn e-reader staan, maar ben expres nog niet begonnen met het lezen hiervan.

Mocht je de kans nog krijgen om deze serie te zien, dan kan ik die van harte aanraden!

Net als The Hobbitt trouwens, een prachtige film in 3D (!) alleen al de moeite waard door de prachtige natuuropnames.

Tjuuuuuus

Mac

 

vrijdag 15 maart 2013

Wat zit daar ook weer in…

Zo stond ik zo dikwijls voor een van mijn bakken, laden of andere opberg mogelijkheden. “Waar zit dat ook al weer in” was iets simpeler te vinden, alhoewel soms wist ik dat ook niet meer echt zeker. Ik ben erg georganiseerd (sommigen noemen het dwangmatig, maar dat valt echt wel mee). Een hele tijd terug ben ik begonnen mijn stoffen op kleur op te bergen in doorzichtige plastic bakken.

P1090047

Dat was en is nog steeds makkelijk. Maar toen kwam er een bak voor batik, voor kantjes, voor rozenstoffen, voor reproductiestoffen en ga zo maar door. Ik heb een groot vloeroppervlak, maar helaas niet zoveel muurruimte, dus overal heb ik planken, met van alles erop.

P1090049

Tot boven mijn raam heeft DH planken gemaakt waarop ik bakken stal. Ieder project heeft zijn eigen bak, daarin zitten de patronen, de stoffen en alle dingen die ik nodig heb voor dat project. In het begin gebruikte ik de Dymo tang om mijn bakken te labelen. Maar een mens wordt ouder en dat komt met gebreken. Ik zie slechter dus heb ik een bril nodig. Om te lezen zowel als om in de verte nog wat scherp te kunnen zien. En wat gebeurde? Ik kon niet meer zien wat ik op de labeltjes had staan. Daar heb ik het volgende op gevonden: de grote letter!

P1100299

P1100303

P1100301

Het is fantastisch om alles weer te kunnen zien, zonder eerst op een trap te moeten klimmen.

Voor mijn glazen potten, waar knopen en bedeltjes etc. in zitten was het wat lastiger. Ik had etiketten hiervoor gemaakt maar wat ik ook doe, ik krijg ze er niet goed op.

P1100300

Ze staan boven mijn scherm dus ik zie ze erg dikwijls en even vaak erger ik me aan de vouwen die er in zitten. Maar nu heb ik een andere manier gevonden. Ik ben zo enthousiast dat ik meteen het materiaal hiervoor besteld heb. Ik kan niet wachten!

Fijn weekend!

Mac

maandag 4 maart 2013

De wet van Murphy…..

Soms heb je dagen dat alles verkeerd lijkt te gaan. Een tijdje terug had ik zo’n dag en dacht dat ik het hiermee voorlopig wel gehad had. Maar niets was minder waar. Vandaag had ik er weer een, maar deze was stukken erger duurder.

Een tijdje terug had ik voor het eerst meegedaan aan een zgn. Sweet Deal. Dat is een plaatselijke “groupon” om het zo maar te zeggen. Het was een hartstikke leuke aanbieding voor een manicure en aangezien ik verschrikkelijke nagels heb en het via dit systeem voor heel weinig geld kon, schreef ik me hiervoor in. En vanochtend had ik dus om 9.30 uur de afspraak. Voor mij aan de vroege kant, maar soit.

nails

Ik wist niet precies waar het was, maar daarvoor hebben we Google. De manicure (heet iemand zo? Het is ook pedicure…) had wel gezegd dat parkeren niet zo makkelijk ging, dus ik speelde op safe en zette mijn auto in een parkeerhaven, een eindje van het adres waar ik moest zijn, maar het was schitterend weer, dus een eindje lopen was niet erg. Ik vulde de parkeermeter ruim, 5 euro (!) kostte dat, maar ik wist niet precies hoe lang het ging duren en je weet maar nooit.

Parkeermeter

Ik was een beetje aan de vroege kant, maar ach, beter te vroeg dan te laat, niet dan. De salon bleek in een centrum te zitten, keurig met een receptie met zitjes en zo. Dus meldde ik me aan, hoorde dat de mevrouw er nog niet was en kreeg een lekker kopje koffie aangeboden. Ik wachtte braaf, het werd half tien, tien over half tien en ik zag de man achter de receptie steeds maar weer een telefoonnummer kiezen. De mevrouw was nergens te bereiken. Na een tweede kop koffie besloot ik om 10 uur maar weer onverrichterzake naar huis te gaan. Ik kreeg nog een aantal kortingsbonnen mee, om het leed enigszins te verzachten.

Maar ach, er zijn ergere dingen. Terwijl ik weer naar mijn auto liep, belde ik DH en vertelde hem dat ik weer op weg naar huis was. Tijdens het bellen kwam ik terug bij de auto en zag een papiertje onder de ruitenwisser. Een bon! Voor € 90,-! Terwijl keurig zichtbaar achter mijn voorruit het bewijs lag dat ik daar tot 11.59 uur mocht staan.

bekeuring

Dat was twee!

Na overleg met DH ging ik toch maar even naar het politiebureau om te kijken of ik hier nog iets aan kon doen. Ik wist gelukkig waar het was, niet ver, dus eitje. Dacht ik. Het politiebureau was simpel te vinden, maar hoe ik ook keek, ik zag nergens de ingang. Misschien aan de achterkant? Dus reed ik braaf rechts en weer rechts, maar niets te vinden. Een mevrouw die haar hond uitliet wist het niet precies, een aantal mannen die het plantsoen aan het schoonmaken waren hadden geen idee, zelfs in een winkel kreeg ik nul op het rekest. Nog maar een blokje zodat ik weer aan de voorkant kwam. Idioot dat het niet te vinden was, terwijl een of andere idioot daar in het weekend nogal te keer was gegaan in de garage! Ik besloot mijn auto neer te zetten en maar te gaan lopen. En ja hoor, ik vond de ingang! Waar ik te horen kreeg dat ik daar helemaal niet moest zijn, het was iets voor de gemeente! En net vanaf vandaag kon je bij de gemeente alleen nog maar op afspraak terecht! Grrrrrr.

politiebureau

Drie keer zou scheepsrecht moeten zijn, maar helaas, dat ging hier niet op.

Omdat ik toch in het centrum was, besloot ik maar even langs Xenos te gaan. Ik had in de folder een paar leuke dingen gezien en om mezelf wat op te beuren zou ik daar eens naar gaan kijken. Gelukkig was daar een parkeergarage waar je achteraf kunt betalen. Het was niet echt druk, maar ja het was pas 11.00 uur. Samen met een aardige mevrouw stapte ik in de lift. Zij wist me te vertellen op welke verdieping ik moest zijn voor Xenos. Toen zij uit de lift stapte zei ze vriendelijk “maar ze zijn pas om 13.00 uur open”. 50 Eurocent en een illusie armer verliet ik even later de garage.

Na een telefoontje met DH was ik mijn dipje weer te boven en reed naar huis. Omdat ik langs de Lidl kwam besloot ik maar snel even boodschappen te doen. Ik ben gek op time management, vandaar. Dat was een slechte beslissing, want toen ik tomaten in een zak stond te doen, bleek het zakje onder open te zijn. De tomaten spatten uit elkaar op de grond en op mijn blauwe laarzen! Hoeveel pech kan een mens op een ochtend hebben? Ik rekende af, ging naar buiten, opende mijn auto en tilde mijn tas in de auto. Dat was de bedoeling, maar de tas besloot dat hij genoeg gebruikt was en het hengsel scheurde.

boodschappen

Omdat een deel van de boodschappen onder mijn auto rolde moest ik op mijn knieën. Al graaiend onder het chassis heb ik alles terug kunnen vinden.

Maar je moest een zien hoe mijn handen eruit zagen!

handen

Een goede manicure zou geen overbodige luxe zijn!

Tjuuuuuus

Mac

zondag 3 maart 2013

Tegeltjes en zo….

Een week geleden ben ik bij Marleen Wijn begonnen aan een cursus Tile Appliqué. Doordat er een aantal mensen hadden afgezegd waren we maar met twee cursisten. Dat was helemaal niet erg, bleek achteraf, want het is behoorlijk arbeidsintensief en erg pittig. Maar wel heeeeel erg leuk om te doen. Zeker als je, zoals ik, van appliqueren houdt. Ik vond het zo leuk dat ik meteen het boek daarover maar besteld heb.

20130224_162308

Toevallig Gelukkig had ik net een aantal batiks gekregen die hiervoor uitermate geschikt waren. Ik besloot om in een kleurstelling te werken en misschien wel meerdere tegels te maken.

Nadat ik klaar was met de eerste tegel

20130303_161543

kon ik het niet laten om met de volgende te beginnen. Deze keer koos ik de roze kant.

20130303_161518

Ik weet nog niet of ik er een complete quilt van ga maken, dat zien we later wel. Het quilten van de tegels wordt in de voegen gedaan, waardoor de tegelstructuur nog beter uitkomt.

In het boek staan ook een paar prachtige vogels. Het lijkt wel een glas in lood raam met papegaaien. Die komt dus echt in mijn W.I.M. lijst.

Inmiddels ben ik helemaal bij met het huiswerk van mijn Sweethearts. En dat is maar goed ook, want a.s. vrijdag is de maandelijkse bee, waar we het volgende deel van het patroon krijgen.

Nadat ik op de laatste bee een goede tip kreeg m.b.t. het maken van mijn zestien blokken, ging het een stuk sneller om die in elkaar te zetten, ik ben ook best tevreden met het resultaat.

20130303_170317

De opdracht voor februari was een stuk minder arbeidsintensief dan deze blokken en ging dus ook een stuk sneller.

20130303_170047

Omdat de “achtergrondkleur” hier niet in gebruikt moest worden, ben ik bewust (een beetje) afgeweken van het rood. De “groenige” kleur zit al wel verwerkt in het grote centrale blok, de bloemstengels zijn hiervan gemaakt.

Ik begin wel erg nieuwsgierig te worden naar het eindresultaat. De quilt moet ca. 150 x 150 worden. Er kon ook een tweepersoonsquilt van gemaakt worden, als je daarvoor koos werden de opdrachten per maand een stuk uitgebreider. Misschien dat ik er voor kies om er een lapquilt van te maken, maar dat zie ik tegen die tijd wel.

De spaarzame restjes van mijn tijd ben ik erg veel bezig met het verwerken van foto’s naar filmpresentaties. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ben begonnen met de foto’s van de vakantie in mei 2007 (!). Na bijna twee maanden hiermee bezig te zijn geweest is dit deel bijna klaar. Het is maar goed dat we na 2008 niet meer weggeweest zijn, nu hoef ik nog maar drie vakanties te bewerken…

Tjuuuuus,

Mac.