zondag 28 februari 2010

Naar Zwolle en verslaafd

Eigenlijk moet ik een andere kop maken, want het lijkt net of ik verslaafd aan Zwolle ben geworden, maar niets is minder waar. Ik heb trouwens haast niets van Zwolle gezien, op een straat met prachtige grote huizen, maar ook met een beetje moeilijk te begrijpen kunst na, dus om daar nu aan verslaafd te raken, neuh :)

Om nu niet meteen over van alles door elkaar te vertellen ga ik netjes van start. We (een quiltvriendin en ik) gingen dus naar Zwolle. Daar was “de Handwerkbeurs”. Nu kan ik me niet meer herinneren dat ik op een beurs was (ik ben bang dat het de Huishoudbeurs was en dan minstens 30 jaar geleden) dus alleen dat al deed me meteen “ja” zeggen op de vraag of ik meeging. Alleen, ‘n handwerkbeurs? Ik zag het al voor me, veel borduurwerkjes en een heleboel breiende dames, met van die truien die zo stijf gebreid zijn dat ze kunnen staan. Niets was minder waar.

Om te beginnen was het net zoiets als een schoolreisje. Brood mee voor onderweg en vol enthousiasme op stap. Het weer werkte niet erg mee, maar gelukkig regende het alleen wanneer we er niet doorheen hoefden. De rit ging voorspoedig, Quiltvriendin reed dus ik kon er lekker voor gaan zitten. In de buurt van Nunspeet hielden we een koffiestop bij La Place. Het was er niet druk, alleen achter ons stonden drie dames van onze leeftijd te gieberen alsof ook zij een uitstapje hadden. Zij gingen dus ook naar Zwolle. Samen met hen hebben we heerlijke koffie gedronken en zijn toen weer doorgegaan. De dames bleven nog wat buiten staan, want er was een nicotinegebrek ontstaan, naar bleek.

Bij de IJsselhallen bleek wat een goede ingeving het was van Quiltvriendin om de kaarten online te bestellen, er stond een enorme rij voor de kassa, maar wij mochten er gewoon langs. Het was druk, minder druk dan vrijdag werd er gezegd. En helemaal geen suffe breipatronen, ben je gek. Het was een openbaring voor me, zo mooi en modern zag de ene stand na de andere er uit. De hoeveelheid wol die te koop was werkelijk overdonderend. Het kleurenpalet was zo mooi en warm van kleur, er was voor iedereen wel wat te vinden.

Er waren stands waar je alles kon vinden voor het maken van sieraden. Niet alleen maar eenvoudige kraaltjes, maar een keur aan kralen, van hout via zilver naar allerlei materialen. Ik ben bijna een ekster want ik val op alles wat glinstert dus ik keek mijn ogen uit. Tot mijn grote vreugde vond ik nog een aantal FQ voor mijn Ursula. Het is erg moeilijk om aan mooie jacquard geweven stof te komen, dus ik heb alle FQ’s die ik zag meegenomen.

‘s Middags hadden we een workshop Fair Isle breien. Deze workshop werd gegeven door Miriam, ‘s werelds snelste breister klik. Dus wilden we snel eerst even nog wat eten voor we daarheen gingen. Snel was niet meteen wat je ervan kon zeggen. Quiltvriendin ging in de rij en ik wierp me vol doodsverachting met mijn rollator tussen de tafeltjes in de hoop dat ik op tijd zou zien of mensen opstonden van hun tafel. Het was erg druk, maar gelukkig lukte het me een tafel te veroveren.

P1050785
Na een heerlijk grote kom vol met vers fruit en een kopje koffie gingen we naar onze workshop.
We gingen een proeflapje breien voor de polswarmers waar we het patroon van kregen. In de eerste instantie was het wennen voor me, want het was jaren geleden dat ik breipennen had gebruikt, maar het is net als fietsen, je verleert het nooit. Sterker nog ik vond het zo leuk dat ik na afloop nog wat andere wol heb gekocht.

P1050792

Samen met een heleboel klossen Venne katoen, waar we ongegeneerd in hebben staan graaien op zoek naar kleuren die we nog niet hadden, had ik een leuke buit bij elkaar.

P1050795

We zijn tot het eind op de beurs gebleven, jammer genoeg met een lege portemonnee. Mijn geld was op en ook de pinautomaat was helemaal leeg, dus geld tanken was ook geen optie. We zagen nog prachtige quilts

P1050782 P1050783

strandstoelen die in stijl opgeknapt waren:

P1050784

en stonden te kwijlen bij de stand van mijn-eigen.nl. Zij doen in stoffenverf, maar dan een totaal andere dan de “gewone” stoffenverven. Er zijn prachtige dingen mee te maken, het ene nog mooier dan het andere. En ze geven nog workshops ook :)

P1050794

Om vijf uur werden we verzocht het pand te verlaten en ach, aangezien we niet de moeilijksten zijn hebben we daar maar gehoor aan gegeven. Quiltvriendin wist een prima restaurant in Oss – de Bovenmeester – en omdat een mens toch eten moet hebben we daar een tussenstop gemaakt. Het voert te ver om alles hier in detail te vermelden, maar mocht je ooit eens naar Oss moeten en je wilt er een hapje eten, ga dan naar de Bovenmeester, in het centrum, je zult vast net zoveel genieten als wij.

Rond 9 uur waren we thuis, ik was een beetje moe, niet eens zo veel. Natuurlijk wilde ik nog even mijn lapjes aaien en de rest van alles even bekijken. Toen ik mijn wol weer zag begonnen mijn vingers te jeuken, dus heb ik maar even de steken opgezet. Een tijdje later toen ik in bed lag, ben ik mijn breiwerkje gaan halen. Het ging nog goed in bed ook, dus dat weten we nu meteen weer. Ik heb vechtend tegen de slaap zitten breien en vanochtend om  08.00 uur (DH moest vroeg weg, dus vandaar) nam ik mijn breiwerkje mee aan het ontbijt.

Omdat ik problemen had met onze aansluiting heb ik mijn warme relatie met Ziggo maar weer wat sterker aangehaald, helaas niet met het resultaat dat ik had gehoopt.

Vanwaar dat verslaafd in mijn kopregel dan? Het is de wol en de techniek ik zweer het je! Die zorgen ervoor dat ik vandaag niets anders wilde dan alleen maar breien.

Ohhh vond ik nou toch maar snel dat doosje met tijd……

dinsdag 23 februari 2010

Horizontaal stitchen kan dus wel

Na alle drukte rondom mijn uitgestelde verjaardagsfeestje wilde ik de volgende dag nog snel even wat Hobbs halen en wat stof voor een rand om mijn Leanne’s House. Ook al voelde ik mijn rug al dagen en wist ik wat die signalen me duidelijk probeerden te maken, toch besloot ik om snel nog even naar Quilt it and Dotty te rijden. Ik kocht mijn stofjes (natuurlijk toch weer net iets meer dan nodig) en de Hobbs en dronk nog snel een kopje thee tijdens het wachten op het snijden van de tussenvulling. Daar lagen ook boeken op tafel en wat doet een mens dan? Juist, een mens, dus ik zeker, gaat zitten bladeren. Fout, doe dat dus nooit! Want tja, ik verliet de winkel dus met in mijn tas ook een boek. Ik heb geen idee hoe het heet, want mijn Japans is niet meer wat het was, maar het is een Yoko Saito en het is echt hartstikke leuk  Vooral een tas die er in staat maakte dat mijn vingers gingen jeuken, ik heb de stof ervoor al liggen. Ik ben niet echt een liefhebber van Japanse stoffen, ik vind ze soms nogal somber van kleur, maar er is geen wet dat je alleen deze stoffen kunt gebruiken voor de patronen die er in staan, toch?
Daarna zei mijn linkerbeen dat het er even mee ophield en kon ik helaas niet anders dan braaf gaan liggen. De eerste dagen is dat niet zo’n probleem, ik slik braaf mijn pilletjes en het ene uur glijdt geruisloos over in het volgende. Pas na een paar dagen begint de verveling toe te slaan. Gelukkig was er een Kamerdebat en de val van het Kabinet dat ik bijna van uur tot uur heb gevolgd. Ik heb ook nog nooit zoveel gezien van de Olympische winterspelen, ik heb vooral genoten van het ijshockey. Maar ik wilde meer dan alleen tv kijken en lezen, maar liggen beperkt je wel behoorlijk. Ik had het eerste blok van Journey of a Quilter in elkaar zitten en al gedeeltelijk gestitched en ik wilde er aan verder werken. Dus heb ik net zo lang gewurmd tot ik een beetje comfortabel lag en nadat DH een grote lamp naast mijn bed had gezet kon ik een half uurtje lekker aan dit blok werken. Langer dan een half uur kon niet in het begin, want eigenlijk moest ik bijna helemaal plat liggen en dat wilde ik graag na een half uurtje stitchen. Hoe het kan, geen idee, maar ik profiteerde er graag van, het eerste blok is af!

P1050773

Nu is het alleen jammer dat ik niet door kan met blok twee, maar ik ben sinds gisteren al eventjes uit bed, dus wie weet kan ik snel verder met blok 2.

woensdag 17 februari 2010

Een verjaardag in de herhaling

ja dat kan dus. Mijn eigenlijke feestje viel in het water vanwege een virus, dus hadden we vandaag de reprise. Alleen toen ik vanochtend naar buiten keek was ik bang dat het weer niet door zou kunnen gaan, want het sneeuwde behoorlijk!

P2160144

Mijn Bee-vriendinnen wonen niet meteen om de hoek en aangezien het strooizout op schijnt te zijn vreesde ik toch dat ik in mijn eentje zou zitten met alle hapjes voor de lunch. Maar ze waren er allemaal en nog wel op tijd ook.  Ik had al een prachtig boek gekregen voor mijn verjaardag, maar ik mocht weer wat pakjes uitpakken. Ik kreeg nog een Tilda boek dat ik niet had, een grote stempel die je kon gebruiken om te quilten, ‘n heel leuk pakketje om te maken en een layer cake! Ik vond het echt een verwennerij. Na een lekker kopje koffie kon ik mijn Bee-vriendinnen niet langer in spanning houden en stelde hun de vraag “Wat neem je mee als je op reis gaat” en wat was het antwoord?

P1050768

Juist, een koffer. Ik had voor iedereen een koffertje gemaakt, met een label in de kleur van de koffer. Op die label stond: “Celebrate Friendship” want ik wilde, naast mijn verjaardag, natuurlijk ook mijn vriendschap met hen vieren. In de koffer zat een speldenkussen met daarop de voorletter van hun naam geappliqueerd.

P1050769 

en een kaartje:

voorkant kaart

tekst kaart

Daarna gingen we naar mijn werkkamer waar alles klaar stond om te beginnen aan The Journey of a Quilter. Ik had hen uitgenodigd voor een tocht, die van een Quilter dus. Iedereen kreeg een pakket met het volledige patroon van The Journey of a Quilter. Er waren twee bakken vol met scraps (een van een van mijn Bee-vriendinnen, die me aan het idee geholpen had) dus iedereen kon gaan kiezen en snijden.

 

P2160162

Er werd hard gewerkt. Omdat ik het eerste blok al gemaakt had, zat ik achter de naaimachine en stikte alles aan elkaar, zodat iedereen met een heel blok naar huis kon.

P2160165

P2160164

DH had gezorgd dat voor de lunch de tafel gedekt en de soep op temperatuur was, de broodjes afgebakken waren en alle dingetjes die ik die ochtend voorbereid had op tafel stonden.

P2160175

Daarna gingen we weer snel verder, want we vonden het veel te leuk om te laten liggen.

Aan het eind van de middag zaten alle blokken in elkaar op een na, dat lukte me net niet meer. Maar het blok is af en DH heeft het “ter post gedragen” zodat iedereen het eerste blok kan stitchen.

Het was een fantastische dag, zou wil ik iedere maand wel 60 worden! Maar deze dag was zo grandioos omdat ik deze met mijn Bee-vriendinnen vierde. Op onze maandelijkse bee gaan we verder met the Journey. We hebben nog heel veel plezier voor de boeg!

zondag 14 februari 2010

‘n Verjaardag en een nieuwe telefoon.

Vorige maand werd ik 60. Ik vier sowieso al mijn verjaardagen, maar 60 is een kroonjaar, dus wilde ik iets speciaals doen met mijn bee-vriendinnen. Voor de gelegenheid had ik uitnodigingen verzonden en allerlei dingen – die ik helaas nog niet kan noemen – waren in voorbereiding. Maar helaas, ik kreeg een virus (zie hieronder) dus alles werd afgeblazen.

Maar wat in het vat zit verzuurd niet, dus dinsdag de 16e proberen we het opnieuw. Nu maar hopen dat de weergoden geen roet in het eten gooien, want ik heb net de laatste boodschappen gedaan. Alle voorbereidingen zijn klaar en ik hoop nu maar dat iedereen het net zo leuk vindt als ik.
Ik zou er graag over willen schrijven, maar dat kan helaas niet.  0002006a6yv 

Sinds een tijdje hebben we nieuwe draadloze telefoons en ik zou willen dat ik had geweten wat ik kocht, want ik word er gek van. Het zijn heel eigenwijze telefoons, soms geven ze aan wie er belt, soms staat er alleen “bellen”. Totaal overbodig, want ik snap best wel dat het ding aan het bellen is, ik wil weten wie er belt! Daarnaast zitten er alleen maar hoogst irritante beltonen in het apparaat. Een soort dwingende tonen, die zo veel ergernis opwekken dat je heel hard loopt om de telefoon op te nemen. Dat heeft wel voordeel voor diegene die belt, maar ik moet steeds opletten dat ik niet nijdig klink als ik aanneem. Deze week was het ons genoeg, dus omdat ik toch cartridges moest hebben en Office center alles heeft, keken we ook meteen naar telefoons. We moeten er altijd vier, en daar is haast niet aan te komen, behalve als je een station koopt en daar de losse handsets apart bij koopt. Helaas kom je dan in een prijsklasse terecht waar je toch even van moet slikken. 
 P1050771
Ik houd van gadgets, maar ik ben een kind van mijn tijd, dus de prijs telt ook mee. Maar DH was de beltoon zo enorm zat, dat het hem niets kon schelen dus hebben we een station mee naar huis genomen (na afgerekend te hebben voor alle duidelijkheid) en de handsets besteld, want die waren helaas niet op voorraad. Ik heb de hele dag met dat ding zitten spelen, want er zitten een enorme hoeveelheid mogelijkheden op. Ik kan bijna niet wachten tot de handsets komen. Het is zo’n leuk apparaat, dat zelfs de beltonen van onze huidige telefoon best nog wel een weekje te hebben zijn.

vrijdag 12 februari 2010

We gaan digitaal!

Een tijdje terug zijn we overgestapt naar een alles in een pakket. Om uit te proberen heb ik toen een digitale encoder gekocht, want ik wilde eerst wel eens weten of het inderdaad een mooier beeld gaf. Ik kan jullie verzekeren, ik ben helemaal om. Hier in huis staan 5 televisies maar ze gaven niet allemaal even goed beeld, ondanks goede coax kabel en prima versterker. Maar nu, met digitale tv is kijken meteen een stuk leuker. Ik moet nogal veel tijd in bed doorbrengen, dus probeerde ik het eerst uit op mijn “resort”. Omdat ik nogal veel nachten wakend doorbreng en door pijn op een rare manier lig, heb ik mijn eigen domein gemaakt, waar ik heerlijk lig en ook tv en zo kan kijken. DH is vooral geïnteresseerd in Discovery Science etc. en zag met lede ogen dat ik dit wel en hij niet kon kijken, omdat dit niet in het analoge pakket zat. Nadat ik alles eens goed aangekeken had en uitgebreid de mogelijkheden had onderzocht van alle digitale encoders had ik een winkel in de buurt gevonden die het grootste assortiment verkocht tegen zeer aantrekkelijke prijzen. Samen met DH ging ik erheen. DH is totaal niet solo op dit soort dingen, maar verkoper hebben toch altijd de neiging om tegen mannen te praten, ook al stelt een vrouw de vragen. DH kijkt dan altijd net alsof hij het begrijpt, maar stelt steevast de verkeerde vragen. Na een poosje snapt zo’n verkoper dan eindelijk dat hij beter met mij kan dealen en switched dan met antwoorden. Omdat een decoder met harde schijf daar echt aanmerkelijk goedkoper was, dan ik online had gevonden, koos ik ervoor om een simpele en een decoder met harde schijf aan te schaffen. De man was zo blij met die verkoop dat ik er nog een scartkabel bij cadeau kreeg. Helaas, toen hij de apparaten in de kassa scande verdween zijn blijdschap volledig. De decoder met harde schijf stond voor 100 euro meer in de kassa, typisch een geval van verkeerd geprijsd. En ja, als de prijs op een enorme kaart wordt aangegeven en “prijswijzigingen voorbehouden” niet vermeld is én als aannemelijk gemaakt kan worden dat je nooit dit artikel voor zo’n prijs had kunnen kopen, geldt de aangegeven prijs. Zeker als er ook nog heel groot AKTIE boven hangt. Na een hoop heen en weer geloop, baas erbij, je kent het wel, kreeg ik het apparaat voor de aangegeven prijs + mijn gratis scartkabel. Alles bij elkaar had ik toch leuk 120 euro bespaard!

Toen we thuis kwamen verdween mijn blijdschap enigszins. Ik dacht, dit wordt een snelle aansluiting, scartkabel erin, verbinden met antenne en klaar is Kees. Helaas, bij de hoofdaansluiting moest van alles veranderd worden en er moest een breedbandversterker tussen geplaatst worden. Ik zal jullie de details besparen, maar het is gelukt! Ik kan zo bij Ziggo als monteur gaan werken, want ook de storing had ik binnen de kortste keren opgelost, helemaal zelf gevonden, want wat ik als antwoord bij de helpdesk kreeg, klopte voor geen meter. Als je ziet wat de prijzen zijn die je moet betalen voor een monteur is het misschien een idee, daar kun je heel wat FQ’s voor aanschaffen!

zaterdag 6 februari 2010

Over vogeltjes….

Ik ben gek op mijn tuin. Hij is niet groot, maar ik moet er niet aan denken dat ik geen tuin zou hebben. In de lente geniet ik van de bollen die uitkomen, in de zomer van alle planten die uitbundig bloeien, de herfst komt altijd met prachtige kleuren en in de winter, in de winter zijn er de vogels. Allerlei vogels bezoeken mijn tuin en komen er eten. Er zijn mussen, meesjes, roodborstjes, merels, soms een duif en af en toe een kauw. ‘s Zomers hebben we ook nog vinkjes, maar die zie ik nu niet. Ik hang silo’s op met pinda’s en zaad, mezenbollen, soms een appel en altijd strooi ik wat brood (met olijfolie) voor de merels. Donderdag was ik op het tuincentrum en daar zag ik een vogelrestaurant de luxe. Ik was meteen helemaal verkocht en heb het meegenomen. Natuurlijk moest het meteen in elkaar gezet worden, wat nog een heel karwei was, want het ding is totaal ruim 2,20 hoog. Als het in de grond staat is het 1.85 cm. Het staat nu helemaal ingericht in de tuin te pronken en de vogels zijn er dol op!

Vogelrestaurant

Omdat ik zo dol ben op vogels, was ik ook meteen weg van de BOM van Cinderberry Stitches “Tail Feathers”. Deze bom krijg ik via Magdaleentje in het begin van iedere maand. Ik loop een klein beetje achter want ik heb nu 5 blokken af, maar ik heb al 7 blokken in huis. Het is een combinatie van patchen, appliqué en stitchen en het wordt prachtig! Jongste DD is er helemaal weg van en omdat ze nogal wat voor haar kiezen heeft gehad, maak ik hem voor haar.

P1050754De foto is niet echt denderend, maar soit…

De lente komt al er heel zachtjes aan, dat kun je ruiken en ook zien trouwens. Sommige planten komen al voorzichtig boven de grond en van een aantal bollen staan er al neuzen goed zichtbaar. Mijn tuin is altijd wat later maar de sneeuwklokjes laten zich al zien. De sneeuw is pas een paar dagen weg dus eerder kwamen ze nog niet te voorschijn. Maar het begin is er!

P1050744

Omdat mijn tuin me zo na aan mijn hart ligt heb ik me meteen ingeschreven voor de bom van Leanne’s House “Down in the Garden” bij Under the Mulberry Tree.

imageToen ik dat deed heb ik meteen wat Fat Quarters besteld, want ik kon niet aan de verleiding weerstaan. Die vielen zojuist in de bus, dus vanavond ga ik eerst heerlijk lapjes aaien.