ja dat kan dus. Mijn eigenlijke feestje viel in het water vanwege een virus, dus hadden we vandaag de reprise. Alleen toen ik vanochtend naar buiten keek was ik bang dat het weer niet door zou kunnen gaan, want het sneeuwde behoorlijk!
Mijn Bee-vriendinnen wonen niet meteen om de hoek en aangezien het strooizout op schijnt te zijn vreesde ik toch dat ik in mijn eentje zou zitten met alle hapjes voor de lunch. Maar ze waren er allemaal en nog wel op tijd ook. Ik had al een prachtig boek gekregen voor mijn verjaardag, maar ik mocht weer wat pakjes uitpakken. Ik kreeg nog een Tilda boek dat ik niet had, een grote stempel die je kon gebruiken om te quilten, ‘n heel leuk pakketje om te maken en een layer cake! Ik vond het echt een verwennerij. Na een lekker kopje koffie kon ik mijn Bee-vriendinnen niet langer in spanning houden en stelde hun de vraag “Wat neem je mee als je op reis gaat” en wat was het antwoord?
Juist, een koffer. Ik had voor iedereen een koffertje gemaakt, met een label in de kleur van de koffer. Op die label stond: “Celebrate Friendship” want ik wilde, naast mijn verjaardag, natuurlijk ook mijn vriendschap met hen vieren. In de koffer zat een speldenkussen met daarop de voorletter van hun naam geappliqueerd.
en een kaartje:
Daarna gingen we naar mijn werkkamer waar alles klaar stond om te beginnen aan The Journey of a Quilter. Ik had hen uitgenodigd voor een tocht, die van een Quilter dus. Iedereen kreeg een pakket met het volledige patroon van The Journey of a Quilter. Er waren twee bakken vol met scraps (een van een van mijn Bee-vriendinnen, die me aan het idee geholpen had) dus iedereen kon gaan kiezen en snijden.
Er werd hard gewerkt. Omdat ik het eerste blok al gemaakt had, zat ik achter de naaimachine en stikte alles aan elkaar, zodat iedereen met een heel blok naar huis kon.
DH had gezorgd dat voor de lunch de tafel gedekt en de soep op temperatuur was, de broodjes afgebakken waren en alle dingetjes die ik die ochtend voorbereid had op tafel stonden.
Daarna gingen we weer snel verder, want we vonden het veel te leuk om te laten liggen.
Aan het eind van de middag zaten alle blokken in elkaar op een na, dat lukte me net niet meer. Maar het blok is af en DH heeft het “ter post gedragen” zodat iedereen het eerste blok kan stitchen.
Het was een fantastische dag, zou wil ik iedere maand wel 60 worden! Maar deze dag was zo grandioos omdat ik deze met mijn Bee-vriendinnen vierde. Op onze maandelijkse bee gaan we verder met the Journey. We hebben nog heel veel plezier voor de boeg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat je ervan vindt.