zondag 30 mei 2010

Van een concert dat een feest moest worden maar het niet werd…….

Gisteravond was dan eindelijk de première van het Promsconcert waaraan het koor waarbij DH zingt deelneemt. Na maanden voorbereiding en urenlange repetities, de laatste week zelfs iedere avond, was het dan eindelijk zover. Het concert werd gegeven in het kader van het 150 jarig bestaan van L.O.V. Waalwijk en Besoijen. Tijd noch geld of moeite was bespaard. Er zou een uitvoering zijn op zaterdagavond en een matinee op zondag.

De hele week had ik de weerberichten al bijgehouden, want het concert werd in de open lucht gehouden. Voor zaterdag zag het er redelijk uit, voor zondag helaas niet.
Zaterdag was het de hele dag prima weer, het was zelfs 22 graden op mijn terras en dan nog wel in de schaduw, dat beloofde wat. Helaas, rond 17.00 uur begon het tij te keren en de lucht te betrekken. Toen tegen 18.30 uur de heren vertrokken viel er wat regen, maar volgens de buienradar zou dat rond half acht over moeten zijn.
Ik imiteerde de buurtbus, want met 6 dames als passagier, vertrok ik richting concert. We waren keurig op tijd, maar inmiddels regende het al behoorlijk. Nog steeds hoopten we dat het voor even zou zijn, maar helaas.

Om te voorkomen dat iedereen op de tribune met paraplu's ging zitten en daardoor het zicht zou belemmeren voor de rest van de toeschouwers, werden deze verboden en werden er oranje poncho’s uitgedeeld. Het leek wel een voetbalwedstrijd van het nationale team in plaats van een concert.

P1060277 

P1060280

In het begin hielden we nog goede hoop, Ernst Daniel Schmidt zei ook dat het zo op zou houden met regenen, maar helaas, het regende gestaag door.

P1060294


Het koor stond gelukkig droog, maar het zeil boog af en toe gevaarlijk diep door, soms bolde het op van de wind en sloeg er wat regen af, wat een erg raar gehoor gaf.

P1060314

De muziek was prachtig, het orkest speelde de sterren van de hemel. Voor de pauze zou er een meer klassiek deel gezongen worden met werken uit Nabucco, De Parelvissers en Ernani, na de pauze stond o.a. Bohemian Rhapsody (ja van Queen) op het programma, iets waar ik me heel erg op verheugde en naar uit zag.

Het was bijna pauze, de burgemeester kwam op het podium en er werd hem het jubileumboek aangeboden. De sfeer was prima, we mochten zo koffie gaan drinken en weer wat warm en droog worden toen er ineens geroepen werd om de EHBO. In de eerste instantie wisten we niet wat er aan de hand was, maar de roep om de EHBO werd harder en dringender en ineens werd ons duidelijk dat er iemand onwel geworden was op het podium. We dachten dat een koorlid was flauwgevallen, de toespraak was afgelopen, dus we gingen de warme koffie halen. Een beetje mopperend stonden we in een koude tent bij elkaar zonder koffie, want er stond een enorme rij bij de uitgifte dus ik besloot even te wachten. We hoorden wel een sirene, maar realiseerden ons niet dat die achter langs kwam. Dat bedenk je toch niet? Je bedenkt toch niet dat er tijdens een feest iemand overlijdt, en dan nog wel iemand die op het podium zit. Je gaat naar een concert en staat er nooit bij stil dat het weleens geen feest zou worden. Je staat er nooit bij stil dat het weleens anders kan gaan. Na de pauze werd duidelijk dat er iets goed mis was en werd het concert ook afgelast. Wat verschrikkelijk voor de eventuele familie op de tribune lijkt me dat. En hoe triviaal het ook klinkt, wat sneu voor het jubilerende koor dat na alle voorbereidingen haar feest zo gruwelijk in het water zag vallen…….

5 opmerkingen:

  1. Wat een drama, Mac. Wij hadden vorige week ook een concert in Duitsland met het koor waarin mijn man zingt. Ik moet er niet aan denken dat zoits dan zou gebeuren. Daar sta je inderdaad nooit bij stil. Ik kan me voorstellen dat je je er erg akelig van voelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een triest einde, van wat een feestelijk avond had moeten zijn. Ik leef met jullie mee. JannieC.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vreselijk Mac voor alle mensen die zich verheugd hadden op wat een feestelijke avond moest worden.Maar vooral voor de familie,en natuurlijk de koorleden die er toch ook heel dichtbij staan.
    Ik wil dan ook in de eerste plaats de familie maar ook de koorleden en de mensen die een fijne avond hadden verwacht,sterkte wensen.
    Groetjes Sietske Z

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Veel sterkte om dit te verwerken Mac! Voor het hele koor een drama. Het dreunt zo lang ook door in zo'n hecte groep! Veel sterkte ook voor de mensen die hun geliefde zijn verloren! Je moet er niet aan denken als het jezelf overkomt! Echt akelig!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een afschuwelijk drama Mac! Ik wens jou en je man sterkte met het verwerken, want het hakt er wel in!
    Je werkt zo lang naar iets toe, en dan dit!

    Groet, leintje

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat je ervan vindt.