Vorige week donderdag kwam de tweeling voor een weekje logeren. Hun ouders gingen naar Istanbul dus de dames kwamen hier. Normaal gesproken komen ze voor een dag of drie, heel af en toe vier en na die dagen besef ik me weer heel goed dat er een leeftijd is voor alles. De dames en hun broer logeren hier al regelmatig vanaf 6 weken na hun geboorte. Eens per maand kwamen ze met zijn drieën hier zodat hun ouders – en vooral hun moeder – even wat bij kon komen. We hebben dus vanaf het begin met poppen gespeeld, compleet met nachtvoedingen. Ze voelen zich hier thuis, praten over “”mijn” kamer en sjouwen inmiddels door het hele huis. Dat wordt wel steeds gemakkelijker, ze lopen zelf wel twee trappen op, en weer af, zodat ik dat niet meer hoef.
We hadden de zandbak uit de mottenballen gehaald, er moest alleen nog zand komen, dus we togen samen met de dames naar de Boerenbond voor een paar zakken zand. Voor een paar euro hebben ze dagenlang plezier gehad met hun schepjes en vormpjes.
Vanaf de eerste dag dat ze hier waren scheen de zon en aangezien we net nieuwe fietsstoeltjes hebben was het fietsen geblazen. Ze vonden het enig en kletsten honderduit over wat ze allemaal zagen. De eerste dag reden we langs het kanaal waar grote boten voeren, ze keken hun ogen uit. Er was net gemaaid en het rook heerlijk, ze bleven snuiven!
Op een half uurtje fietsen van ons huis zijn er “duinen”, een enorme zandverstuiving, waar het heerlijk fietsen en spelen is! Na die kleine zandbak thuis, was dit een supergrote, zover je kijken kon zand en “bergen” waar je tegen op kon klimmen.
Een van de “attracties” bij deze opa en oma is het knutselen. We schilderen en knippen en plakken wat af! Hele galerieën kun je er mee vullen, prachtige naïeven zijn het. We kleien met allerlei vormpjes en vooral stickers zijn erg in om te gebruiken.
Zo gaat het dus een hele week, want bij Opa en Oma is alles anders. Ik ben nog net geen entertainment centre, maar de mogelijkheid tot commercie is dichtbij….
Zelfs de planten water geven is een speciale bezigheid. Doe ik dat normaal in 15 minuten met hun erbij ben ik minstens de dubbele hoeveelheid tijd kwijt. Ze hebben beiden hun eigen gietertje wat ik steeds moet vullen omdat ze het bijna gelijktijdig boven de planten omkeren. Hun afdeling is dan ook de border, want daar maakt zo’n hoeveelheid niet zo veel uit en aan het eind van de ronde mogen ze een plant nog wat extra water geven.
‘s Ochtends rond 10.00 uur heb ik het gevoel dat ik al een hele morgen achter de rug heb, normaal zitten we rond die tijd aan het ontbijt! Denk nu niet dat ik meer uren in de dag heb, verre van! Geen enkele avond heb ik het volgehouden tot 21.00 uur, ik probeerde wel om nog wat te doen, maar ik haalde het gewoon niet. Van quilten of stitchen is dus helemaal niets gekomen. Het is hartstikke leuk om ze hier te hebben, maar na een week heb ik toch wat tijd nodig om weer bij te komen…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat je ervan vindt.