Sinds tijden roep ik in de week van de verjaardag van Jongste “Ik ben al …. (vul het aantal jaren in) jaar moeder, maar er wordt nooit wat mee gedaan. Dit keer dacht ik dat ik dan maar eens een andere aanpak moest proberen en begon afgelopen weekend te vermelden dat ik 7 november a.s. 40 jaar bij de zaak was. Waarna ik ook nog vroeg of ik dan een horloge of zo kreeg.
In de eerste instantie was niet eens duidelijk wat ik hiermee bedoelde. DH is gewend aan een dagelijkse portie informatie van mijn kant en ik verdenk hem er van dat hij bevestigend of ontkennend mmmmt al naar gelang de toonhoogte van mijn betoog, met andere woorden, echt goed luisteren doet hij niet, net als bijna alle andere mannen…. Op mijn uitleg volgde niet echt veel reactie, maar ach, ik verwachtte ook niet anders.
Maar kijk, vanochtend, samen met mijn eerste kopje koffie – dat ik bijna altijd op bed geserveerd krijg – kreeg ik ook dit:
met een allerliefst kaartje erbij, waarvan ik de tekst maar even voor mezelf houd.
De wonderen zijn dus de wereld niet uit!
Tjuuuuuuus
mMum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat je ervan vindt.