Van trippel trappel, trippel trap…….

Als je deze titel leest en naar de datum kijkt van dit blog verslag zou je kunnen denken dat het over de Sint en/of zijn paard gaat. Dat zou kunnen natuurlijk maar niets is minder waar. Hoewel, het begon er wel mee, tenminste hier in huis, in de schuur begon het al eerder.

Maar voor dat het te ingewikkeld wordt en het lijkt alsof ik wartaal schrijf begin ik maar bij het begin. Dat was wel met cadeautjes voor 5 december. Zover de link met Sinterklaas. Ik verzamel cadeautjes, als ik iets leuks zie voor een van mijn 3 kleinkinderen koop ik het en bewaar het tot de dag waarop ik ze nodig heb. Zo ook dit jaar. Ik had een grote AH plastic zak en daar stopte ik alles in. Bij de cadeautjes zaten een paar hele leuke kleine Indiase doosjes, met veel kraaltjes en bling bling. De bedoeling was dat ik daar oorbelletjes in zou stoppen. Dat is toch veel leuker verpakt dan in een papiertje, niet dan? Er zaten ook een paar netjes met gouden chocolade munten bij, altijd leuk om erbij te doen dacht ik.

Twee weken geleden wilde ik aan DH laten zien wat ik al had en pakte de zak uit het ketelhok. Dat hok ligt naast mijn werkkamer op de bovenste verdieping. In het ketelhok staat van alles, keurig in kratten, met labels erop. Tegen het stof en meteen overzichtelijk opgeborgen. Ik pak dus de zak en zie dat die een beetje kapot is aan de onderkant. Een paar maanden geleden zou ik me afgevraagd hebben waar ik achter was blijven hangen maar nu wist ik het meteen, muizen!

Ik wist dit omdat ik dezelfde ervaring al eerder heb gehad. In onze schuur was tot twee keer toe de zak met vogelvoer aangevreten. Het was duidelijk, we hadden inwoning! En met volledig pension ook nog. Het vogelvoer ging dus in een grote plastic ton, helemaal afgesloten zodat er geen enkel dier meer bij kon. Nadat de nieuwe bewoner eerst nog geprobeerd had of toiletpapier in zijn dieet paste zagen we niets meer van hem. Ik keek regelmatig maar er was geen spoor meer te bekennen. Ik nam dus aan dat hij (of zij, maar om erger te voorkomen hoop ik echt op alleen een hij) een ander onderkomen had gevonden. Nou dat klopte helemaal dus. Naast mijn werkkamer dacht ik en daar was ik niet echt blij mee.

De plastic zak werd vernieuwd, de chocolade werd in een kistje gestopt dat vergrendeld werd en verhuisde naar mijn werkkamer. In de schuur én in het ketelhok zette ik een muizendoosje met vergif neer. In de handleiding stond dat je moest controleren of ervan gegeten werd en ja hoor, het zakje in het doosje was de volgende dag kapot en er lagen wat korrels. Ik haalde opgelucht adem. Tot daarnet dus…..

De cadeautjes moesten nog ingepakt worden. Met een zwaai pakte ik de zak en schudde er de cadeautjes uit. Niet alleen de cadeautjes dus, er kwam een lading andere dingen mee. De bling bling doosjes waren blijkbaar in trek geweest, want de hele vilten onderkant was eraf en lag in stukken in de zak, samen met  een aantal muizenkeuteltjes. Argggghhhhh hij heeft in mijn werkkamer zitten schransen! Hij heeft een feestje gebouwd binnen een meter van me!! Ik ben niet bang van muizen, echt niet! Ik wil ze alleen niet in mijn buurt hebben! Jaren geleden heb ik in een huis gewoond met een immens grote tuin, met kippen, konijnen alles wat je maar kon denken. In de winter kwamen de dieren uit de bossen achter ons steeds dichter bij en vonden hun voer bij de kippen en konijnen. Alleen de muizen kwamen binnen, met hele hordes. En ze waren zo brutaal dat ze in de woonkamer gewoon langs je heen liepen en soms zelfs over je voeten heen trippelden. Sinds die tijd wil ik geen muizen in mijn buurt!

Ik heb dus nog maar wat muizen lokdoosjes gekocht, en verdekt opgesteld in mijn werkkamer. En nu maar hopen dat ze heel snel die dingen ontdekken en hun buikje er rond aan eten. Zolang ze nog niet voor me werken hebben ze hier niets te zoeken. Want als het dit soort muizen zouden zijn mochten ze blijven, echt! Ik ben bang dat ik hier naar kan fluiten, als iemand van jullie ze ooit gezien heeft, laat het me dan weten. Dan haal ik misschien één doosje weg…….